Tagarchief | doofheid

Recensie “Hoor je mij?”

Linda~ Er zijn onderwerpen waarover al tig boeken geschreven zijn en waar je maar niet over uitgepraat raakt. Helaas zijn er ook onderwerpen waar te weinig boeken over geschreven zijn en dat is doofheid. De oma van de tweeling, mijn schoonmoeder, is doof. Ze heeft regelmatig verhalen verteld over de tijd dat ze in een doveninstituut heeft gewoond. Om eerlijk te zijn ben ik ontzettend blij dat ik dat niet heb hoeven meemaken want echt leuk klonk het allemaal niet. Vroeger was doofheid kennelijk maar iets raars en hadden mensen de grootste moeite om zich aan te passen aan de niet-horenden. Men vond blijkbaar dat niet-horenden zich aan moesten passen aan de rest van de wereld in plaats van andersom. Wij kunnen ons er niets bij voorstellen hoe dat moet zijn, hoe dove mensen zich daarbij moeten voelen. Wel is het zo dat mijn schoonmoeder geen gebarentaal geleerd heeft en dit ook niet wilde. Op zich kan ze zich best goed verstaanbaar maken als je maar de tijd neemt om naar haar te luisteren. Wel zeg ik er bij dat ik merk als ik haar een tijdje niet gezien heb, dan moet ik zelf weer even schakelen. Maar ze vertelt het rustig nog een paar keer tot je weet wat ze bedoelt en anders probeert ze het op een andere manier. Laatst kreeg ik de kans om een heel bijzonder boek te recenseren. Ondanks het feit dat Lucas en Eva 8 zijn weet ik zeker dat vooral Eva dit boek dat geschikt is voor kinderen vanaf 10 jaar goed zou kunnen lezen.

Hoor je mij?

Om maar meteen met de deur in huis te vallen heeft het boek een diepe indruk op me gemaakt. Het boek vertelt namelijk het verhaal, of eigenlijk de verhalen, van 2 tieners die doof zijn. Het bijzondere is dat deze verhalen met elkaar vervlochten zijn door het boek maar op zo’n manier dat het niet storend is en heel prettig leest. Aan de ene kant lees je de ervaringen van Freek, die in de jaren 50 net als mijn schoonmoeder op een internaat voor dove kinderen zat. Aan de andere kant lees je de ervaringen van Sterre, die in plaats van een hoorapparaat een CI heeft. Beide verhalen zijn op hun eigen manier erg aangrijpend en komen erop neer dat ze beiden buiten de boot vallen. De ouders van Freek schamen zich voor zijn doofheid en mede daardoor mag hij geen gebarentaal gebruiken omdat andere mensen dat dan zouden kunnen zien. Sterre daarentegen heeft veel zin in de middelbare school maar loopt tegelijk meteen tegen een aantal problemen aan. Op de basisschool wist iedereen wie ze was, op haar nieuwe school niet. Ze wil geen tolk meenemen want dat maakt haar meteen anders. Ze merkt al gauw dat ze niet kan deelnemen aan de gesprekken tussen haar klasgenoten. Als haar beste vriendin Emmelie haar laat vallen merkt ze hoe moeilijk het is om nieuwe vrienden te maken. Toch heeft ze een goede vriendin overgehouden aan het theaterkamp voor dove kinderen en daar merkt ze hoe ze zich helemaal thuis voelt bij haar vriendin Mila en haar familie. Daar is iedereen doof en kan ze gewoon zichzelf zijn. Zoals ik al zei is het een aangrijpend boek om te lezen en zet je vraagtekens bij zoveel gebeurtenissen die voorkomen hadden kunnen worden als er maar meer begrip was. Het is een boek dat eigenlijk op elke school wel aanwezig zou moeten zijn en door elke leraar gelezen zou moeten worden.

Hoor je mij? is onder andere te koop bij Kinderboeken.nl

ISBN: 9789021683423

Auteur: Caja Cazemier, Martine Letterie

Uitgeverij: Ploegsma

* Voor het schrijven van dit artikel hebben we een recensie-exemplaar ontvangen *

Advertentie