Chantal~ Ojee ..Slik.. Nee, nee.. Slik.. Hou het tegen.. Laat het niet gaan.. Slik.. Een warme hand op mijn rug. “Gaat het lieverd?”.. Shit te laat.. Daar rollen de tranen over mijn wangen.. Ik kan ze niet meer tegen houden..
Nieuwsgierig geworden naar de rest van mijn verhaal? Deze blog kun je verder lezen op Thuisleven.com
Ik herken je verhaal zo! Met mijn ex heb ik ook dat hele traject doorgemaakt. Ziekenhuis is ziekenhuis uit. Over je eigen grenzen gaan om de orikkwn te zetten, jezelf niet terug herkennen door de hormonen, overal babies zien, tante worden in die periode…pffff! Zoooo heftig!
LikeGeliked door 1 persoon
Het is inderdaad steeds je grenzen verleggen. Heel herkenbaar om overal baby’s te zien en erg confronterend om in het ziekenhuis tussen de zwangere dames te zitten.
LikeGeliked door 1 persoon
Ondertussen gelukkig met een dochter! Welliswaar van mijn huidige man, want mijn ex en ik hebben dat traject niet samen overleefd.
Veel plezier met de voorbereiding voor de eerste verjaardag van jullie wondertje!
LikeGeliked door 1 persoon
Heftig dat jullie relatie het niet heeft overleefd. Wel fijn dat je een dochter hebt 🙂
Ja dank je. Het gaat hier groots gevierd worden hihi
LikeGeliked door 1 persoon
Tussen onze wens voor kinderen en de effectieve geboorte zit heel wat tijd.
Tijd van proberen, een miskraam verwerken en niet terug zwanger geraken.
Uiteindelijk is het allemaal natuurlijk gegaan, maar ik herken wel heel wat uit je tekstje! x
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een heftige tijd voor jullie Ilse. Fijn om te lezen dat het uiteindelijk goedgekomen is. X
LikeLike